Climate Change Litigation: Vulnerable Children and a Duty of Care

Climate Change Litigation: Vulnerable Children and a Duty of CareThis article considers climate change jurisprudence in the context other eschatological narratives developing theme ecological catastrophe. It focusses particular on concepts fault, harm responsibility, referents case narratives, as expounding sense outrage at excesses modern capitalism, converse use child party innocent all agency upcoming apocalypse. The analyses narrative developed by applicants an Australian case, Sharma her litigation representative Sister Marie Brigid Arthur v Minister for Environment [2021] FCA 560 (Sharma 1), which “previously unimaginable power” to cause potentially “cataclysmal harm” “Vulnerable Children” created duty those children. were successful first instance, but appeal (Minister [2022] FCAFC 35 2) reversed this decision.Taking interdisciplinary approach drawing upon approaches philosophy, psychology theology well law, idea “fault” tort negligence techniques used support moral connotations fault narrative. In particular, it reflects contribution Judeo-Christian tradition hope Christian eschatology, responses anticipation catastrophic concept narratives. psychological dimensions “hope” “despair” illuminated theological apocalyptic views, reification doctrines despair proving damages law negligence. Spory sądowe dotyczące zmian klimatycznych: bezbronne dzieci i obowiązek opieki W artykule rozważane jest orzecznictwo odnoszące się do klimatu w kontekście narracji eschatologicznych możliwej katastrofy ekologicznej. Skoncentrowano szczególności na koncepcjach winy, krzywdy odpowiedzialności, które analizowanych narracjach są przywoływane jako powód oburzenia wybryki współczesnego kapitalizmu, przy jednoczesnym wykorzystaniu obrazu dziecka niewinnego uczestnika nadchodzącej apokalipsy. Przeanalizowano też narrację skarżących australijskiej sprawie sądowej wedle której „niewyobrażalna wcześniej moc” (previously power) powodowania potencjalnego „kataklizmu krzywd” (cataclysmal harm) wobec „bezbronnych dzieci” (Vulnerable Children) miała stworzyć nad nimi. Skarżący wygrali sprawę pierwszej instancji, ale apelacji uchylono tę decyzję.Autorka przyjmuje podejście interdyscyplinarne, czerpie z filozofii, psychologii teologii, także prawa; skupia obecności tradycji judeochrześcijańskiej analizuje ideę „winy” czynu zaniedbania oraz techniki stosowane wspierania moralnych konotacji winy sądowej. koncentruje obecnej chrześcijańskiej eschatologii teologii nadziei, reakcjach antycypację o katastrofalnych zmianach koncepcji winy. Rozważa psychologiczne wymiary „nadziei” „rozpaczy” kategorii wywyższonych teologicznych podejściach apokalipsy reifikację doktryn rozpaczy udowadnianiu szkód prawie zaniedbania.